Intieme vreemden

'Intieme Vreemden' betreft het essay van de Maand van de Filosofie 2022. De schrijver is twaalf of dertien als hij op maandag een vroege trein neemt, om op tijd in de kostschool te arriveren. De wagon is gevuld met zwijgende, half slapende forenzen. Schuins tegenover hem, twee coupés verder, zit een jonge vrouw, nauwelijks twintig, te lezen. Hun blikken kruisen elkaar herhaaldelijk. Vanaf die maandag gaat hij elke week op zoek naar de wagon waarin zij zit, en kiest hij een zitplaats dicht genoeg om haar goed te kunnen zien, ver genoeg omwille van zijn puberale schroom. Zij weet dat hij daar niet toevallig zit en hij weet dat zij dat weet. Intieme vreemden, het bestaat. Hun woordeloze intimiteit wordt doorbroken wanneer hij het schooljaar daarna met de fiets gaat. Een oude man ligt in bed, kijkt naar de slapende vrouw naast hem en vraagt zich af wie ze is. Ze zijn tweeënveertig jaar getrouwd. Een paar dagen later overlijdt ze plots. Wanneer hij haar kasten leegmaakt, vindt hij liefdesbrieven aan zijn beste vriend. Dat Helen tijdens hun huwelijk een passionele affaire had, komt voor Warren Schmidt als een totale verrassing. Ze is een vreemde voor hem. Het vervolg van deze film ('About Schmidt') toont hoe iemand in het laatste kwartaal van zijn leven op zoek gaat naar zichzelf, een coming of age in omgekeerde volgorde. Door zijn pensionering is hij zijn professionele identiteit kwijt, de dood van zijn vrouw zet een punt achter een tot routine gereduceerd gezinsleven. Zonder deze ankerpunten weet hij eenvoudigweg niet meer wie hij is. Een vreemd iemand, met wie de schrijver zich intiem verbonden voelt. Een intieme levensgezel, die een vreemde is. Niet meer weten wie je bent. Drie intieme vreemden dus. De basis voor dit boek.